. Na pewno musza miec sporo miejsca na palce, ladne chetnie, ale to jest drugorzędna sprawa. Na pewno musza miec jakas amortyzacje zachowana bo biegam od 10 do 30 km i chcialbym z nich korzystac na wszytkich dystansach po nabraniu wprawy.
Właśnie napisałeś jakie mają być a resztę doszukaj w sieci i przymierzaj. Nie ma najlepszych butów ogólnie. Dla każdego inne są najlepsze.krisprince pisze:Jak bym wiedzial jakie maja byc te buty to bym nie prosil o jakies porady
Acha, jak sie zrobi technike to potem da sie walic ze srodstopia w butach gdzie roznica w podeszwie jest 12mm? Bo teraz za cholere mi to nie wychodzi.
Zarówno Bare Access 2 jak Road Glove 2 czy Trail Glove, zbudowane są na platformie z zerowym spadkiem pięta-palce. Trudno tu mówić o przyzwoitej amortyzacji ( w przypadku Merrelli o takiej można mówić w Mix Master Move, który de facto, w przodzie wydaje się bardziej elastyczny od wspomnianych Bare Acces czy Road Glove - być może to tylko subiektywne odczucie bo osobiście w Move nie biegałem ), a bardziej o wystarczającej w przypadku osób, które sporo biegają w takich butach.hassy pisze: Tak czy siak Merrell Bare Access 2, o których piszesz, jawią mi się (nie biegałem, macałem, przymierzałem, czytałem testy) jako bardzo fajne buty z gatunku przejściowe do typowych minimali. Ich zaletą jest zerowy spadek i nieprzesadzona amortyzacja. Ale jednak są całkiem przyzwoicie amortyzowane i mają dość sztywną podeszwę w tylnej części (przód całkiem giętki).
Co do niemalże naukowego masz rację, za dużo tego mojego bleblania. Ale czy bieganie samo w sobie i a priori jest naprawdę tak prostą czynnością? Hmmm.... W pewnym sensie oczywiście tak, ALE... pytania tu na forum (także w sekcji Kontuzjeherson pisze: Hassy, w mojej opinii trochę za dużo szumu jest u Ciebie z tym całym przejściem, za dużo filozofii odnośnie biegania naturalnego/min. Bieganie samo w sobie jest prostą czynnością, więc nie ma sensu tego komplikować i mieć niemalże naukowego podejścia.
) i widok ludzi na biegowych ścieżkach zdają się mówić, że jednak coś jest więcej na rzeczy niż tylko "wstań, załóż jakieś buty i biegnij". Jeśli padają pytania i są wątpliwości to chyba znaczy, że temat jest dla kogoś ważki i coś w tej samej w sobie prostej czynności u kogoś nie do końca zadziałało i docieka dlaczego i co zrobić żeby działało. Tu wątek jest o butach mini akurat i chyba nie ma problemu, że powstała mała dygresja o technice biegu (nie ja ją chyba zainicjowałem), która pozwoli na bieganie w takich butach bez kuku. 
hassy pisze:
To, co piszą przedmówcy o technice to racja. Kangoorowe "wyklucza walenie czymkolwiek" mogłoby sugerować, że jest jakaś reguła tego zabraniająca. A to trochę tak, że kiedy wypracujesz poprawną technikę to nie będziesz niczym walił bo będzie to dla Ciebie dziwne, nienaturalne, niewygodne, w końcu bolesne. Nie ma łomotu piętą, horyzontu podskakującego niczym kulka w reklamie Adidasa Boosta, u pań końskie ogony nie latają wściekle naokoło głowy jak znarowione mustangi... Śródstopia nie będzie trzeba wymuszać (owszem, w żelazkach da się tak pobiec, ale z uwagi na ich sztywność i uniesioną piętę trzeba to trochę nienaturalnie wymóc). Zresztą bieganie "ze śródstopia" to termin-wytrych oznaczający swobodne, naturalne układanie się stopy, uzależnione w sporej mierze od tego, jak się układa reszta elementów powyżej. I nie jest tożsame (co niektórzy sądzą masując łydki) z bieganiem na śródstopiu czyli de facto na poduchach za palcami - w skrócie: na palcach.
Ale jak mi panowie w sklepiebiegacza dobrali pegasusy to przy dystansach rzędu 10km chciało mi się płakać z bólu kostek. Od dwóch tygodni śmigam w brooksach i nic nie boli choć średnia mi spadła 
- jak ktoś napisał, nauka biegania od początku.